Biografie

Dominik Kuciński

Zdzisław Broński ,,Uskok"

Archiwum Żołnierzy Wyklętych to seria wydawnicza prezentująca biografie najwybitniejszych żołnierzy niepodległościowego, antykomunistycznego podziemia.

Wojciech Rzeszczyński

Byłem dziennikarzem

Wspomnienia Wojciecha Reszczyńskiego z lat 1971 do 1991. Autor pisze o swoim pierwszym zafascynowaniu radiem, gdy w czasie studiów trafił do Studenckiego Studia Radiowego Bielany Radio w Toruniu, opisuje swoją pracę w radiowej Jedynce, Trójce i Czwórce oraz szok jakiego doznał, gdy zobaczył od środka małe amerykańskie radio Waltera Kotaby – WSSY 1330 AM – i poznał kształt amerykańskiego rynku radiowego, na którym działało mnóstwo takich małych lokalnych stacji. 

José Antonio Primo de Rivera ( 1903-1936) był najstarszym synem dyktatora Hiszpanii z lat 20-tych XX wieku generała Miguela Primo de Rivery. Był osobowością barwną, krwistą, wieloznaczną i intrygującą pod wieloma względami. Próbował połączyć lewicową wrażliwość społeczną z prawicowym umiłowaniem hiszpańskiej tradycji.

Sprawa Rudolfa Hessa należy do największych zagadek historii. Opierając się na nieznanych materiałach z brytyjskich i niemieckich archiwów, a także na doskonałej znajomości tematyki tajnych służb oraz kulis drugiej wojny światowej, Pierre Servent opracował pierwszą wyczerpującą biografię delfina Hitlera. Rozprawia się w niej z szeregiem teorii spiskowych, jakie snuto w związku z postacią gorącego miłośnika okultyzmu, który pewnego majowego wieczoru 1941 roku niespodziewanie spadł z nieba na szkocką ziemię.

Jaki charakter miały relacje Hessa z Hitlerem, którego był jednym z pierwszych i najbliższych współpracowników i przyjaciół? Jaką rolę odgrywał Hess w III Rzeszy?

Na te i wiele innych pytań znajdujemy wreszcie odpowiedzi we wciągającej książce - swoistym biograficznym śledztwie - w której autor odtwarza całą prawdę o jednej z najbardziej enigmatycznych postaci III Rzeszy.

Człowiek pełen sprzeczności. Wychował się w robotniczej rodzinie, ale nad pracę na kopalni przedłożył wykształcenie. Katolik, co jednak nie przeszkodziło mu wdawać się w spory z Kościołem. Chadek albo endek – trudno jednoznacznie stwierdzić. Umiał zjednywać sobie ludzi, ale równie łatwo przychodziło mu przysparzanie sobie wrogów. Gdy przemawiał, hipnotyzował tłumy. Nie uznawał kompromisów. Jedni go czcili i widzieli w nim wielkiego przywódcę, drudzy nienawidzili i odmawiali jakichkolwiek zasług. Był niewątpliwie jedną z najbardziej charyzmatycznych, wielowymiarowych i skomplikowanych postaci polskiej polityki. Książka Józefa Krzyka i Barbary Szmatloch to reporterska opowieść biograficzna o Wojciechu Korfantym. Autorzy podążają jego losami – tak politycznymi, jak osobistymi – świetnie rysując tło historyczne tamtych czasów, pokazują złożoność relacji śląsko-polsko-niemieckich oraz cynizm sanacyjnych elit.

Paweł Lisicki

Luter. Ciemna strona rewolucji

Kim był Marcin Luter? Reformatorem, który z miłości do prawdy wystąpił przeciw nadużyciom papiestwa? Czy rebeliantem, prekursorem późniejszych rewolucjonistów?

Nieprzeciętnie wykształcony człowiek: doktor filozofii i nauk medycznych - a zarazem lekarz obozowy w KL Auschwitz-Birkenau i urodzony sadysta. Skrzypek i domorosły poeta - a przy tym mizantrop i skończony cynik. "Anioł śmierci", "piękny szatan", "diabeł z Auschwitz" - tak opisywali swojego oprawcę ci, którzy ocaleli z największego nazistowskiego obozu koncentracyjnego.

Do dziś nie znaleziono przekonującej odpowiedzi na pytanie, kim naprawdę był Josef Mengele. Jak to możliwe, że ten niepozorny młody człowiek, obiecujący lekarz i antropolog, stał się ludobójcą? Jakich zbrodni naprawdę dopuścił się w obozie Auschwitz-Birkenau? Gdzie i w jaki sposób udawało mu się przez tyle powojennych lat ukrywać przed policją i wymiarem sprawiedliwości? I wreszcie: czy przez resztę życia dręczyły go wyrzuty sumienia? W książce "Josef Mengele - doktor z Auschwitz" znany niemiecki historyk Ulrich Völklein mierzy się z tymi wszystkimi pytaniami.

Po wojnie Mengele dosłownie zapadł się pod ziemię. Początkowo ukrywał się w gospodarstwie rolnym w okolicach Rosenheim w Górnej Bawarii, a następnie - z pomocą nazistowskiej siatki - w Argentynie, Paragwaju i Brazylii. W ukryciu wspierała go rodzina, przyjaciele i dawni towarzysze. Rozgoryczony, przez dziesięciolecia żalił się na swój los.

Dziś, wiele lat po śmierci Josefa Mengele, dzięki wnikliwej analizie obszernych akt śledztwa i poszukiwań prowadzonych przez zachodnioniemiecki wymiar sprawiedliwości, zasobów niemieckiego Archiwum Federalnego, ustaleń policji izraelskiej oraz osobistych zapisków doktora Mengele jesteśmy w stanie dokładnie opisać zarówno sprawcę, jak i jego zbrodnie.

Ulrich Völklein jest niemieckim historykiem i publicystą. Pracował m.in. dla tygodników "Die Zeit" i "Stern". Autor wielu książek o tematyce historycznej. Mieszka w Hamburgu.

Pierwsza biografia redaktora Stanisława Michalkiewicza

Antoni Piotr Krzyżanowski

Na drodze do mistrzostwa

„Książkę poświęcam tym, którzy umarli, aby nie dopuścić do jej publikacji”.

„Putin. Człowiek bez twarzy” to opowieść równie niezwykła, jak zaskakująca kariera Władimira Władimirowicza Putina – pozbawionego błyskotliwych talentów funkcjonariusza KGB niskiej rangi, który został prezydentem Rosji i niemal błyskawicznie zlikwidował dorobek demokratycznych przemian, sprawiając, że kraj ponownie stał się zagrożeniem dla świata i swoich własnych obywateli. Wyniesiony na stanowisko przez otoczenie chorego i w szybkim tempie tracącego popularność Borysa Jelcyna, Putin wydawał się idealnym kandydatem na marionetkowego prezydenta, posłusznego we wszystkim oligarchom. Jednak reżyserzy tego spektaklu grubo się pomylili. Zyskawszy stanowisko, Putin niespodziewanie pokazał swoją drugą twarz: nieustępliwego i łatwo zdobywającego popularność polityka, który zamierza stawiać światu własne warunki. Przejął kontrolę nad mediami, rozprawił się z przeciwnikami politycznymi (którzy skończyli na wygnaniu albo w grobie) i zniszczył jeszcze nieokrzepły system wyborczy.

„Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie” – ostrzegały słowa umieszczone nad wej-ściem do piekieł w dziele Dantego. Zdanie to mogłoby widnieć na słupach granicznych kraju, któ-rym rządził Stalin. Ofiarą psychopaty, którego w równym stopniu fascynowała władza, co terror i ludzkie cierpienie, padły miliony bezbronnych i niewinnych ludzi. Umierali z głodu, znikali na zaw-sze w łagrach albo byli mordowani, by zaspokoić rządzę krwi Stalina.

Stefan Szolc-Rogoziński to postać ze wszech miar nietuzinkowa. Pochodzący z Kalisza orędownik niepodległej Polski, patriota i niespokojna dusza, łowca przygód – nie tylko podróżniczych – przez całe życie poszukiwał swego miejsca na ziemi.

Jego wielkim marzeniem było zostać obieżyświatem i odkrywcą. Mimo licznych przeciwności losu i nieustannie borykając się z problemami finansowymi, dopiął swego. W 1881 roku został członkiem Towarzystwa Geografii w Paryżu, co otworzyło przed nim drogę ku Czarnemu Lądowi. Wraz z Klemensem Tomczekiem i Leopoldem Janikowskim wyruszyli na podbój Afryki.
Losy całej trójki, pełne niespodzianek i nagłych, czasem wręcz niesamowitych zwrotów akcji, znajdzie Czytelnik na kartach niniejszej książki. Intencją autorów jest przedstawienie szerzej nieznanego i przez lata pozostającego w zapomnieniu podróżnika, który swym uporem i determinacją pokazał, że jeśli tylko czegoś się bardzo pragnie, można to osiągnąć.

To tragiczna, prawdziwa historia Hioba, czyli biografia rodziny, której szczęście zostało przerwane przez nagłą śmierć jedynego Syna Wiktora, a chwilę potem śmierć męża Andrzeja w czasie pandemii koronawirusa.

Autorka została sama. Nawet ukochane wnuki, pozostawione przez Wiktora, wyemigrowały do Berlina. Ta trauma pozwala porównać Autorkę do Kuki Gallmann, która też straciła wszystko, ale próbowała żyć dalej. Autorka opisuje okres zimnej wojny, smutne lata w PRL, uniwersytet w czasach komunizmu, stan wojenny, pandemię, cenzurę nauki w okresie pandemii.

Anita Prażmowska

Władysław Gomułka

Profesor Anita Prażmowska śledzi, jak krystalizowały się polityczne poglądy Gomułki, który fanatycznie wierzył w polska drogę do socjalizmu, nie chciał narzucać Polsce stalinowskiego sposobu rządzenia i widział potrzebę elastycznego wprowadzania nowego ustroju.Człowieka, który był święcie przekonany, że tylko on wie najlepiej, co jest dobre dla polskiego robotnika.