ks. Jan Badeni Tj

Angielscy męczennicy reformacji

W książce tej poznajemy losy wybranych, niezłomnych Anglików, którzy – mimo powszechnej apostazji w ich ojczyźnie – pozostali wierni prawdziwej religii i za tę wierność ponieśli śmierć męczeńską. Beatyfikował ich papież Leon XIII, współczesny autorowi, stąd w tekście nazywani są błogosławionymi.

Prusacy wojny pragną. Jeżeli niemieccy członkowie cywilizacji łacińskiej wojny nie pragną, niechże się czymś różnią od tamtych - a przede wszystkim niech nie powtarzają za pruską panią matką piosenki o „korytarzu” – bo tą drogą rozpęta się z wszelką a wszelką pewnością nową wojnę europejską. A wtedy albo koniec cywilizacji chrześcijańsko-klasycznej, albo musi nareszcie nastać raz koniec Prus. Żadnemu Niemcowi nie spadłby przez to włos z głowy, owszem, odetchnęłyby Niemcy. Według wszelkich danych jest i obecnie cywilizacja bizantyńska w Niemczech o wiele żywotniejszą od łacińskiej. Jeżeli posłyszę głos niemiecki przeczący temu, rad będę.

Esej został po raz pierwszy opublikowany drukiem w „Przeglądzie Powszechnym” z października 1927 roku.

Grzegorz Kucharczyk

Christianitas między Niemcami i Rosją

Zbiór tekstów znakomitego historyka jest kontynuacją, ale i dopełnieniem poprzedniego zbioru zatytułowanego: Christianitas. Od rozwkitu do kryzysu. W tym wyborze rzecz dotyczy tego samego zagadnienia, ale w odniesieniu do Polski. Tysiąc pięćdziesiąta rocznica chrztu Polski w naturalny sposób skłania do refleksji nad znaczeniem tego wydarzenia dla dziejów narodu i państwa polskiego, ale również znaczenia pamięci o tym wydarzeniu i szerszej oceny stanu civitas christiana w naszej ojczyźnie.

W niniejszej książce opisano dzieje Polski w pogaństwie, czasy Mieszka I, Bolesława Wielkiego, czasy upadku i odnowienia państwa, walkę społeczeństwa o wpływ na rządy państwem oraz wiele innych wydarzeń z dziejów Polski za Piastów.

ks. Roman Archutowski

Historia Kościoła Katolickiego dla młodzieży

Wznowienie jednego z najpopularniejszych podręczników dla młodzieży z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Panorama całej historii Kościoła podana w prosty i zarazem popularyzatorski sposób może zachęcić kolejne młode pokolenie do głębszego poznania historii Kościoła, jaką była ona naprawdę.

Radosław Patlewicz

Historia polityczna Polski

Wydanie drugie hitu Radosława Patlewicza! Katyń, żołnierze wyklęci, Smoleńsk... Nie sposób zgodzić się z powyższym cytatem wielkiego wizjonera. Macie przed sobą niesamowitą okazję poznać nowe spojrzenie na historię polityczną Polski młodego autora - Radosława Patlewicza. Wykonał on tytaniczną pracę, czego efektem jest dostępny tutaj tom I - przedstawiający kulisy powstania Polski aż po czasy rozbiorów.

Radosław Patlewicz

Historia polityczna Polski tom II

Przeszło 200 lat naszej przeszłości opisane na 402 stronach książki stanowi doskonałą bazę do pogłębienia i odkłamania wiedzy historycznej.

Druga odsłona kultowego już podręcznika do historii ma szansę stać się co najmniej takim samym hitem jak jego pierwsza część. Tym razem autor, Radosław Patlewicz, opisuje czasy od trzeciego zaboru Polski aż do współczesności - wymiany rządu Szydło-Morawiecki. 

Szwecja w XVI wieku uwalnia się spod panowania duńskiego, na tronie zasiada Gustaw Waza, a w Europie żniwa zaczyna zbierać rewolucja protestancka. Po jego śmierci w 1560 roku zaczyna się walka o władzę między synami: Erykiem XIV, Magnusem, Janem III i Karolem Sudermańskim. Jednocześnie zaczyna się decydująca walka o religijną tożsamość Szwedów. Dlaczego Szwecja odeszła od religii katolickiej? Jaki wpływ na to miały przekonania i decyzje króla Jana III? Z jaką misją do Szwecji pojechał ks. Antonio Possewino? Co udało mu się osiągnąć? Czy była szansa, aby Szwecja jako jedyne państwo Skandynawii pozostała wierna Rzymowi? Jak w całym tym zamieszaniu udało się uchować w katolicyzmie królewicza Zygmunta, późniejszego króla Polski?

Profesor Feliks Koneczny w swoim wspaniałym, dociekliwym ale zarazem przystępnym i wciągającym stylu, prezentuje panoramę historyczną XVI-wiecznej Szwecji, zaś szczególnie sytuację religijną. Na podstawie Archiwum Watykańskiego oraz innych materiałów źródłowych dochodzi do odmiennych wniosków, niż powszechnie przyjęte. Rozprawa napisana w 1901 roku jako cykl artykułów dla „Przeglądu Powszechnego” ukazuje się po raz pierwszy w formie książki.

Przyjęło się o królu Janie III Wazie mniemać, że był katolikiem w skrytości i tylko z politycznych względów nie wystąpił jawnie z restauracją katolicyzmu. Niniejsza rozprawa zamierza zmienić to zapatrywanie.

Jadwiga Czechowicz

Kresy i bezkresy

Piękna pod każdym względem powieść przedstawia losy Polaków pod zaborem rosyjskim na Wileńszczyźnie od upadku Powstania Styczniowego aż do życia w wolnej Polsce po odzyskaniu niepodległości.

„Mord Rytualny w Rzeszowie? Śledztwo historyczne” to publikacja Radosława Patlewicza, w której autor pochyla się nad niewygodną dla współczesnych prożydowskich środowisk sprawą, czyli mordem rytualnym, który od stuleci przypisywany jest społeczności żydowskiej. Czy słusznie? Punktem wyjścia do napisania książki i głównym problemem, jaki postawił sobie autor, jest niewyjaśniona do dziś sprawa zabójstwa dziewięcioletniej Bronisławy Mendoń, dokonanego w Rzeszowie 7 czerwca 1945 r.

Celem Patlewicza było wyjaśnienie zbrodni z 1945 roku i zrobił wszystko żeby w maksymalny sposób wykazać kto mógł być sprawcą, jakie miał motywy oraz kto i dlaczego tuszował zbrodnię. Chciał także przedstawić fakty oraz szereg nieprawidłowości, do jakich doszło podczas śledztwa, które wprost rzucają się w oczy nawet laikom. Czy zaniechania były wynikiem niekompetencji śledczych, czy też ich złej woli i chęci ukrycia sprawców – sami możemy sobie na to pytanie odpowiedzieć. Nie to jest jednak najważniejsze, bowiem głównym powodem, dla którego Patlewicz postanowił poruszyć ten jakże kontrowersyjny temat, jest zwrócenie uwagi, iż w obliczu tylu niewyjaśnionych okoliczności tego morderstwa (które dodajmy - nie było odosobnionym przypadkiem), nie można a priori odrzucać możliwości mordu rytualnego, tylko dlatego, że taka teza jest niepoprawna politycznie.

Czy kiedykolwiek dowiemy się, co zdarzyło się w Rzeszowie 7 czerwca 1945 r.? Tego nie wiemy, ale mimo wszystko trzeba dążyć do prawdy, nawet jeśli ona nie jest na rękę wpływowym środowiskom.

Reprint wydania z 1901 roku, ilustrowany 140 rycinami przedstawiającymi najważniejsze wydarzenia i postaci XIX wieku.

Grzegorz Braun

Remanenty historyczne

Remanenty historyczne, czyli prywatne autokorepetycje z historii to najnowsza książka Grzegorza Brauna.

W książce znajduje się wiele bardzo ciekawych i nieznanych powszechnie wyimków z historii; m.in.:
☑️ dlaczego angielski ambasador nakazał zabicie cara Pawła I? 
☑️ Jak to było naprawdę ze śmiercią króla Stanisława Augusta? 
☑️ Dlaczego autor napisał w książce zupełnie rewizjonistyczną biografię Jana Kilińskiego? 
☑️ I wiele, wiele innych ciekawych tekstów.

Proroczy esej prof. Feliksa Konecznego z 1925/1926 roku, w którym przewiduje m.in., że na skutek różnic cywilizacyjnych na Bałkanach próba zjednoczenia pod jednym państwem tylu kultur i narodów zakończy się krwawą wojną, co miało miejsce u progu lat 90. XX wieku. 

* * * 

Gdybym zamierzał wykazywać, jako Słowiańszczyzna nie wytworzyła ani nawet nie wytwarzała nigdy jakiejś odrębnej „kultury słowiańskiej”, i że wyrażenie tego rodzaju stanowi czczy frazes na oznaczenie wyssanego z palca wymysłu, wynajdywałbym doprawdy niepotrzebnie proch. Każdemu żakowi szkolnemu wiadomo, że całkiem co innego cywilizacja łacińska, a co innego bizantynizm, i że obie te cywilizacje mieszczą się w Słowiańszczyźnie, a zatem o cywilizacji czy kulturze Słowian można mówić tylko w liczbie mnogiej. A gdyby chodziło o przykłady tej i tamtej cywilizacji, żeby uwydatnić ich odrębność, a często przeciwieństwo, również szkoda byłoby czasu na pisanie, boć to dostatecznie już jest opisane przez wystarczającą najzupełniej ilość pisarzy. Lecz pragnę zwrócić uwagę na niektóre pomijane dotychczas objawy: nie dwie cywilizacje, lecz trzy widzę w Słowiańszczyźnie, mianowicie do tamtych dwóch dodać trzeba turańską. Zważać też należy na tę okoliczność, że stosunki wzajemne wszystkich trzech bywały niejednakowe w rozmaitych okresach dziejowych, a nawet nie wszędzie i nie zawsze występowały wszystkie równocześnie. Godnym wreszcie uwagi jest fakt, jako każda z tych cywilizacji wydawała w Słowiańszczyźnie pewne odmiany, odcienia, a nadto powstawały inne znów odmiany z mieszania się dwóch cywilizacji, tych lub owych, z dążeń do tzw. syntezy lub też z mieszaniny ich mechanicznej. Co zważywszy, widzimy, jako różnolitość kulturalna Słowiańszczyzny nie dwie odmiany mieści w sobie, lecz znacznie więcej.

Fragment eseju

W dobie pacyfizmu pozytywistycznego, który przeradzać się zaczął w oportunizm i dekadencję, żołnierz, powstaniec pisarz i polityk Zygmunt Miłkowski (znany wielu pod literackim pseudonimem Teodora Tomasza Jeża), rzuca wyzwanie hasłu korumpującemu pokolenie końca XIX wieku - pogodzenia się z niewolą i stawia jasno sprawę KONIECZNOŚCI utworzenia własnej sił wojskowej oraz własnego skarbu narodowego jako fundamentu pod działania niepodległościowe, bez którego wszelkie próby wolnościowe będą tylko marzeniami i baśniami bez realnej podstawy siły.

Jakże jest wiele kłamstw na temat sprawy chłopskiej. Ukazywano stan chłopski tylko jako upodlony i wyzyskiwany w dawnej Rzeczypospolitej i to wtłoczono do głów polskiej młodzieży poprzez system szkolnictwa uczącego historii ojczystej pod dyktando doraźnych potrzeb marksistowskiej rewolucji. Jak przewrotnie ukazywano przeszłość, by uzasadnić w propagandzie konieczność sojuszu robotniczo-chłopskiego, by doszło do zbudowania nowego socjalistycznego społeczeństwa. Po II Wojnie Światowej, gdy Polska pod okupacja sowiecką pozbawiona była swej własnej historii i historiozofii, zapanowała swoista lumpenproletariacka moda na karykaturalne przedstawianie przeszłości Polski. Zohydzenie własnej historii, państwowości i wolności było komunistom potrzebne by na tle fałszu uzasadnić dziejową konieczność przyjęcia rewolucyjnych zmian, tak obcych polskiej kulturze i dorobkowi cywilizacyjnemu.

Roman Kafel

Nesta H. Webster

Światowa Rewolucja Iluminatów. Spisek przeciwko cywilizacji

Prawda jest taka, że przez ostatnie sto czterdzieści pięć lat ogień rewolucyjny tlił się nieustannie pod budowlą wiekowej cywilizacji i już nie raz budził się z niego pożar grożący zniszczeniem gmachu wznoszonego przez ostatnie osiemnaście stuleci. (...) Ta rewolucja, przez którą teraz przechodzimy, nie jest lokalna, ale powszechna, nie jest polityczna, lecz społeczna, a jej przyczyn nie należy szukać w powszechnym niezadowoleniu, a w głębokiej konspiracji, która wykorzystuje ludzi do swoich celów i na ich własną zgubę.