Historia

Jedno z najważniejszych świadectw losu więźniów i ofiar obozu Auschwitz-Birkenau i jednocześnie jedna z pierwszych literackich relacji z piekła na ziemi.

"Na ściany, podłogi, cegły padła tu krew i opowiada o ludziach, którzy tu ginęli. Zostali tam, gdzie polała się ich krew. To nic, że ściany później zabielono wapnem. Te ściany są nadal czerwone."

Seweryna Szmaglewska po aresztowaniu przez gestapo spędziła dwa i pół roku w obozie Auschwitz-Birkenau, gdzie doświadczyła wyczerpującej pracy fizycznej i kilku ciężkich chorób. Gdy w styczniu 1945 r. więźniów obozu pognano w marszu śmierci, udało jej się uciec. Od pierwszych dni wolności przystąpiła do opisania tego, co niewyobrażalne. Tak w ciągu kilku miesięcy powstał pierwszy dokument o nazistowskiej machinie zagłady. Książka ukazała się przed końcem 1945 roku.
Wydanie zawiera niepublikowane listy z obozu, rysunki Seweryny Szmaglewskiej tworzone w trakcie pisania oraz fragmenty najważniejszych recenzji oraz wypowiedzi samej autorki

Firma Topf & Söhne produkuje urządzenia browarnicze i krematoria, a także instalacje do komór gazowych. Jej klientami są browary w wielu krajach na całym świecie. Krematoria i komory gazowe zamawia SS dla obozów koncentracyjnych, przede wszystkim tych w Auschwitz, Buchenwaldzie, Dachau i Mauthausen. Dyrektorzy firmy, Ludwig i Ernst Wolfgang Topfowie doskonale wiedzą, że ich produkty służą do mordów w niewyobrażalnej skali. Pracownicy firmy uczestniczą w praktycznych testach, podczas których zabija się ludzi w komorach gazowych i pali zwłoki w krematoriach. Jednak ta świadomość nie robi na nikim wrażenia. Mimo że współpraca z SS jest źródłem zaledwie kilku procent obrotów firmy, ambicje rodziny sięgają bardzo wysoko i w Topf & Söhne wciąż powstają coraz bardziej nowatorskie projekty komór i pieców, w których można zabijać i palić zwłoki coraz większej liczby ludzi - szalone plany zagłady, których nawet SS nie jest w stanie zaakceptować. "Czy jest jeszcze ktoś do spalenia?

Pierwsze wydanie bez skreśleń i cenzury.

Wspomnienia z obozów koncentracyjnych Dachau, Mauthausen i Gusen.

Stanisław Grzesiuk z właściwym sobie humorem, szczerością i bezpośredniością portretuje nazistowską machinę pracy i śmierci. I próbuje opowiedzieć o cenie człowieczeństwa w miejscu, które z niego odzierało.

W maju 1958 roku książka trafiła do księgarń i natychmiast zniknęła z półek. W bibliotekach czekało się w kolejce nawet rok. Czytelnicy pisali do autora z prośbą o interwencję. O książce dyskutowali szeroko byli więźniowie, a Grzesiukowi wytoczono proces o zniesławienie, który zakończył się ugodą.

Po latach tekst porównano z rękopisem i przywrócono wszystkie fragmenty usunięte przez cenzurę i wydawcę przy pierwszej publikacji. Wydanie zawiera fragmenty najważniejszych recenzji oraz wypowiedzi samego autora o książce.

We wstrząsającej książce, której pierwsza publikacja zbiegła się z sześćdziesiątą rocznicą wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau, znany pisarz i dziennikarz Laurence Rees przedstawia jego historię. Opisuje, w jaki sposób z obozu dla polskich więźniów politycznych przeobraził się w miejsce kaźni i największego ludobójstwa w historii, w którym życie straciło ponad milion Żydów.

Rees umieszcza historię obozu oświęcimskiego w szerszym kontekście historii Holokaustu, dowodząc, że KL Auschwitz stanowił bardzo ważny element zbrodniczego przedsięwzięcia, którego celem było „ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej”. Wnikliwie analizuje również psychikę i sposób rozumowania najważniejszych postaci hitlerowskiej machiny zagłady, ujawnia nieznane wcześniej, wstrząsające fakty z obozowego życia.

25 marca 1942 roku prawie tysiąc młodych niezamężnych dziewcząt wsiadło do pociągu, który miał je zawieźć do obozu Auschwitz. Były to słowackie Żydówki - przekonane, że przez kilka najbliższych miesięcy będą pracować w fabryce. Założyły na siebie najlepsze ubrania i z radością machały na pożegnanie zebranym na peronie bliskim. W rzeczywistości były przedmiotem transakcji pomiędzy słowackim rządem a Niemcami i jechały do niewolniczej pracy. Zaledwie kilku spośród nich udało się przeżyć.

PRL był państwem nieprzyjaznym i siermiężnym, ale bohater tej książki, alter ego autora, żeglował na morzu, pływał kajakiem na wszelkich możliwych wodach, odbywał wojaże na Węgry, do Bułgarii, ZSRR i Niemiec. Wszędzie towarzyszył mu śpiew i dobrane grono przyjaciół.

Ta kontynuacja książki „Życie i przygody w PRL" opowiada o wydarzeniach od 1970 do 1983 roku. Barwne i pełne szalonych pomysłów życie bohatera wyjątkowo kontrastuje z codziennością Polaków w tym czasie. Absurdy związane z podróżami, pracą naukową (zwłaszcza w ZSRR) i wpływem polityki na życie autor opisuje w lekkim, zabawnym stylu.

Życie w powojennej Polsce i PRL-u nie było łatwe, ale Autor przeżył ten czas intensywnie, barwnie i ze śpiewem na ustach. Dziś ze swadą i humorem opisuje perypetie, w które wikłało go życie i których sam był przyczyną. Liceum, studia, pierwsza praca, wojsko, pierwsza miłość, a w tle ważne wydarzenia historyczne – wszystko to Czytelnik odnajdzie w tej książce, by zanurzyć się we wspomnienia lub by dowiedzieć się, jak szalony był PRL. Zawarta jest w niej także pewna lekcja przed zbliżającymi się czasami totalnych rządów światowych.

Paweł Abramski

Wilcze złoto. Kryminalna historia z powojennego Olsztyna

- Naprawdę nazywam się Jerzy Kosiński, w konspiracji używałem pseudonimu ,,Kosa" - mówi o sobie przedwojenny policjant, który jedzie do Olsztyna, bo w Warszawie nie ma dla niego życia. Pod zmienionym nazwiskiem rozpoczyna pracę w MO i natychmiast dodaje do rozwikłania sprawę morderstwa. UB naciska na szybkie efekty, a na Jerzego czyhają nie tylko piękne kobiety, ale dobrze ukryty wśród Polaków niemiecki zbrodniarz.

Powojenny Olsztyn kipi od tajemnic. Polskie podziemie dalej działa, ale i Werwolf nie opuścił tych terenów. Nie wiadomo, kto szpieguje, a kto jest przyjacielem. Stawką w tej grze jest życie i...skarb, który niemiecki zbrodniarz. NKWD prowadzi swoją grę, by położyć łapę na ukrytej fortunie. 

Michał Prawdzic - Dołęga

,,Generał" trzech wywiadów tom III (kontynuacja po "Generał zła i podłości" oraz "Patriota z SB")

Książka "Bohaterowie czy bandyci?" oparta jest o dramatyczne wspomnienia stryja autora - Tadeusza Sobolewskiego, który w czasie okupacji niemieckiej walczył jako żołnierz AK w Puszczy Augustowskiej. Aby uniknąć prześladowań po tzw. wyzwoleniu przez Armię Czerwoną wstąpił w październiku 1944 roku do Pierwszej Armii Wojska Polskiego. Walczył na Wale Pomorskim, jako oficer po kilku latach służby w wojsku został skazany na ciężkie więzienie. Wspomnienia naocznego świadka i uczestnika strasznych dla Polski czasów pomogą zrozumieć - zwłaszcza młodemu pokoleniu - losy żołnierzy wyklętych. Kontynuując przemyślenia stryja zawarte w pamiętnikach - autor w końcowej części książki spróbował ocenić rezultaty transformacji dokonanej w Polsce po 1989 r.

KSIĄŻKA, KTÓRA W NIEMCZECH WZBUDZIŁA OGROMNE ZAINTERESOWANIE!

Dlaczego Blitzkrieg przeraził światową finansjerę?

Czy niemiecki Führer był wodzem, czy marionetką?

Dlaczego Westerplatte było takie ważne?

Jaka była rola masonerii podczas II wojny światowej?

A jeśli Hitler zginął w Wilczym Szańcu? Ktoś w takim razie zajął jego miejsce i ktoś zdecydował, że fikcja będzie kontynuowana. Brzmi nieprawdopodobnie? A może właśnie takie postawienie sprawy wyjaśni jak funkcjonowała III Rzesza i kim byli jej faktyczni mocodawcy.

Ponad 80 lat po wojnie autor bez emocji przygląda się faktom, uzbrojony we współczesną wiedzę oraz informacje, które przechowały się w jego rodzinie i stanowiły ściśle skrywaną tajemnice.

Grzegorz Szuladziński 

Katastrofa smoleńska. Ostatnie sekundy lotu

Tak konkretnie jeszcze nikt o katastrofie smoleńskiej nie pisał.

Autor jest inżynierem specjalizującym się w konstrukcjach lotniczych oraz w skutkach działania wybuchów na różne obiekty. Badania nad katastrofą smoleńską rozpoczął w 2012 roku. Ta książka jest wynikiem jego badań.

Autor nie ma wątpliwości, co było przyczyną katastrofy.

Zastanawia go tylko, czemu nikt z polityków nie chce powiedzieć prawdy.