Historia

Ewa Kurek

Żydzi, Polacy, czy po prostu ludzie... 18 lat później

Dużej odwagi wymaga dzisiaj próba sięgnięcia do suchego i pozbawionego emocji opisu wzajemnych relacji pomiędzy Polakami i Żydami. Autorka pokazuje wzajemne miłości i niechęci bez kokieterii, nie boi się trudnych rozmów. W książce są relacje o Polakach dobrych i złych, ale też o dobrych i złych Żydach. (Aleksander Rozenfeld "Kurier Lubelski")

Ireneusz Lisiak

Zakłamany holokaust

Książka Ireneusza Lisiaka "Zakłamany holokaust" nie jest pierwszą publikacją tego Autora, poświęconą stosunkom polsko-żydowskim w ostatnich kilkudziesięciu latach. Autor pokazał, że potrafi jasno, precyzyjnie, bez zbędnych emocji przekazać zweryfikowaną wiedzę z tego zakresu, usystematyzowaną i w wielu przypadkach - dla większości Czytelników - nieznaną, czasem szokującą.

Ewa Kurek

Dzieci żydowskie w klasztorach

Udział żeńskich zgromadzeń zakonnych w akcji ratowania dzieci żydowskich w Polsce w latach 1939-1945

Ewa Kurek dokonała wszechstronnych badań, a każde ważkie stwierdzenie poparte jest licznymi źródłami, w tym relacjami świadków i cytatami z dziennika Emanuela Ringelbluma. Autorka ujęła zagadnienia z kilku równoprawnych punktów widzenia, co daje Czytelnikowi możliwość zorientowania się w złożoności ówczesnego koszmaru i szansę zrozumienia różnych ludzkich postaw – tak Żydów, jak i Polaków – wobec Holokaustu.

Tadeusz M. Płużański
„Oprawcy”
Zbrodnie bez kary

Oprawcy to kontynuacja "Bestii" - niezwykłe, mocne, reportażowe ujęcie historii Polaków wymordowanych przez komunistów.

Władysław Kołaciński "Żbik"

Między młotem a swastyką

Pozycja Władysława Kołacińskiego „Żbika” ma charakter wspomnieniowy i przede wszystkim osobisty. Jako taka nie zawiera zatem ocen ogólnych stosunków panujących w polskim podziemiu niepodległościowym, nie rozważa koncepcji politycznych i organizacyjnych. Autor opisuje przede wszystkim to, co robił i co widział, przedstawia swą drogę do konspiracji, działalność w Narodowej Organizacji Wojskowej i NSZ. 

Wybór, pierwotnie przygotowany przez Instytut Romana Dmowskiego w Nowym Yorku, najważniejszych dzieł czołowego polityka polskiego, którego dorobek jest dziś albo kompletnie zapomniany albo zupełnie wypaczony i to nawet przez tych, ktorzy starają się być jego spadkobiercami. Lektura polecana szczególnie tym, którzy zupełnie nie rozumieją stosunku Dmowskiego do Rosji i ewolucji jego widzenia Rosji a dziś usilują swoje pomysły na relacje z Rosją podpierać myślą polityczną Dmowskiego. Polecam także i tym, którzy przeinaczają Dmowskiego patrzenie na problem żydowski.