Historia

PRL był państwem nieprzyjaznym i siermiężnym, ale bohater tej książki, alter ego autora, żeglował na morzu, pływał kajakiem na wszelkich możliwych wodach, odbywał wojaże na Węgry, do Bułgarii, ZSRR i Niemiec. Wszędzie towarzyszył mu śpiew i dobrane grono przyjaciół.

Ta kontynuacja książki „Życie i przygody w PRL" opowiada o wydarzeniach od 1970 do 1983 roku. Barwne i pełne szalonych pomysłów życie bohatera wyjątkowo kontrastuje z codziennością Polaków w tym czasie. Absurdy związane z podróżami, pracą naukową (zwłaszcza w ZSRR) i wpływem polityki na życie autor opisuje w lekkim, zabawnym stylu.

Życie w powojennej Polsce i PRL-u nie było łatwe, ale Autor przeżył ten czas intensywnie, barwnie i ze śpiewem na ustach. Dziś ze swadą i humorem opisuje perypetie, w które wikłało go życie i których sam był przyczyną. Liceum, studia, pierwsza praca, wojsko, pierwsza miłość, a w tle ważne wydarzenia historyczne – wszystko to Czytelnik odnajdzie w tej książce, by zanurzyć się we wspomnienia lub by dowiedzieć się, jak szalony był PRL. Zawarta jest w niej także pewna lekcja przed zbliżającymi się czasami totalnych rządów światowych.

Paweł Abramski

Wilcze złoto. Kryminalna historia z powojennego Olsztyna

- Naprawdę nazywam się Jerzy Kosiński, w konspiracji używałem pseudonimu ,,Kosa" - mówi o sobie przedwojenny policjant, który jedzie do Olsztyna, bo w Warszawie nie ma dla niego życia. Pod zmienionym nazwiskiem rozpoczyna pracę w MO i natychmiast dodaje do rozwikłania sprawę morderstwa. UB naciska na szybkie efekty, a na Jerzego czyhają nie tylko piękne kobiety, ale dobrze ukryty wśród Polaków niemiecki zbrodniarz.

Powojenny Olsztyn kipi od tajemnic. Polskie podziemie dalej działa, ale i Werwolf nie opuścił tych terenów. Nie wiadomo, kto szpieguje, a kto jest przyjacielem. Stawką w tej grze jest życie i...skarb, który niemiecki zbrodniarz. NKWD prowadzi swoją grę, by położyć łapę na ukrytej fortunie. 

Michał Prawdzic - Dołęga

,,Generał" trzech wywiadów tom III (kontynuacja po "Generał zła i podłości" oraz "Patriota z SB")

Zwycięstwo odniesione pod Radzyminem, Wołominem, Ossowem wpisało się złotymi zgłoskami w tradycję oręża polskiego. Wysiłek obrony Warszawy został okupiony wieloma ofiarami, a w krytycznych dniach sierpnia 1920 r., w chwili zwątpienia, szukano nadziei nawet w siłach nadprzyrodzonych, czy w cudzie Bożym.

Grzegorz Kucharczyk

Christianitas między Niemcami i Rosją

Zbiór tekstów znakomitego historyka jest kontynuacją, ale i dopełnieniem poprzedniego zbioru zatytułowanego: Christianitas. Od rozwkitu do kryzysu. W tym wyborze rzecz dotyczy tego samego zagadnienia, ale w odniesieniu do Polski. Tysiąc pięćdziesiąta rocznica chrztu Polski w naturalny sposób skłania do refleksji nad znaczeniem tego wydarzenia dla dziejów narodu i państwa polskiego, ale również znaczenia pamięci o tym wydarzeniu i szerszej oceny stanu civitas christiana w naszej ojczyźnie.

Stanisław Srokowski

Dobijcie nas, tylko nie kłamcie

Dobijcie nas, tylko nie kłamcie – tak o prawdę na temat polskich Kresów apeluje wybitny polski pisarz. Kresy to dla niego wspaniały kraj lat dziecinnych, ważna część polskiej kultury i historii, ale także miejsce rzezi, którą przeżył osobiście. 

Bohdan Urbankowski

Oparci o śmierć 

Najpiękniejsza książka o Powstaniu Warszawskim. Bohaterami tej opowieści są młodzi ludzie, którzy złożyli swe życie w ofierze Ojczyźnie. To książka o poetach okupowanej Warszawy i ich pokoleniu.

Dominik Kuciński

Hieronim Dekutowski "Zapora"

Ewa Kurek

Żydzi, Polacy, czy po prostu ludzie... 18 lat później

Dużej odwagi wymaga dzisiaj próba sięgnięcia do suchego i pozbawionego emocji opisu wzajemnych relacji pomiędzy Polakami i Żydami. Autorka pokazuje wzajemne miłości i niechęci bez kokieterii, nie boi się trudnych rozmów. W książce są relacje o Polakach dobrych i złych, ale też o dobrych i złych Żydach. (Aleksander Rozenfeld "Kurier Lubelski")

W każdym mieście kościoły odgrywają ważną rolę – tak społeczną, jak i przestrzenną.

XII-wieczny angielski filozof Jan z Salisbury porównywał miasto do ludzkiego ciała: pałac i katedra odpowiadały jego zdaniem głowie. Pozycję kościołów w dawnych miastach podkreślała ich dominacja wysokościowa. Sylweta miejska miała swój porządek, w którym najniżej rosły drewniane chaty, średnio wysoko domy murowane, dalej pałace, a najwyżej kościelne wieże. Ta hierarchia została z czasem zaburzona. Dla badacza miasta historia kościoła zawsze będzie historią przestrzeni, na której się on znajduje – dawnej jurydyki, obrębu parafii, czy nawet dzielnicy – oraz historią ludzi z nim związanych. Dzieje stołecznych świątyń splotły się z dziejami miasta i Polski. Kiedy płonęła Warszawa, płonęły kościoły, gdy była odbudowywana, one powstawały z gruzów.

Hans Frank, wyposażony przez Hitlera w pełnię władzy na terenie Generalnej Guberni, mógł także swobodnie decydować o losach Kościoła katolickiego na zarządzanym przez siebie terenie. W końcu był, zgodnie z wolą Hitlera, „panem życia i śmierci w okupowanej Polsce”. Mimo odebrania katolickiego wychowania, z chwilą zetknięcia się z ruchem narodowosocjalistycznym podporządkował swoje sumienie partii. Należał do ludzi ambitnych i chciał w ówczesnych Niemczech zrobić karierę. To było niemożliwe bez odrzucenia chrześcijaństwa, a katolicyzmu przede wszystkim.

Morskie głębiny czy podniebne przestworza. Carskie twierdze, hitlerowskie kazamaty, czy KL Auschwitz. Nie ma takich więzień, z których Polacy nie potrafiliby uciec.

Aldona Zaorska

Poznaj ich prawdziwe nazwiska

Arthur Bliss - Lane

Widziałem Polskę zdradzoną

Bliss Lane alarmował waszyngtońską administrację, że niepodległość Polski jest zagrożona i w jej obronie Stany Zjednoczone powinny czynnie przeciwstawić się Sowietom. Roosevelt odpowiedział mu jednak, że ma pełne zaufanie do Stalina i nie chce konfrontacji z Moskwą. 

Bohdan Urbankowski

Czerwona msza. Tom III

,,Walkę fizyczną prowadzili oprawcy ze specbatalionów Toruńczyka, a potem z KBW, walkę duchową - poeci w rodzaju Słuckiego, Woroszylskiego czy Jastruna, których też trzeba nazwać oprawcami".

10 lipca 1941 roku w podlaskim Jedwabnem spłonęło w stodole co najmniej 300 żydowskich obywateli tego miasteczka. W 2000 roku ukazała się książka J.T. Grossa Sąsiedzi, której tezę o sprawczej roli miejscowych Polaków jednoznacznie potwierdziło śledztwo prokuratora IPN, Radosława Ignatiewa. Na prokuratorskie wnioski powołują się zwolennicy Grossa. Natomiast ich przeciwnicy nadal polemizują z Sąsiadami, domagając się od IPN-u wznowienia ekshumacji i równocześnie ignorując przytoczone przez R. Ignatiewa świadectwa.